Industrieel erfgoed

De site heeft een rijk industrieel verleden:

Aan de ene kant bevond zich de Koninklijke Pianofabriek. François Berden & Cie liet in 1865 gebouw E neerzetten, gevolgd door gebouwen C en F, om er zijn befaamde piano’s te produceren. De toegang van de fabriek was via de Keienveldstraat 42. 

Aan de andere kant vestigde Chocolaterie Antoine zich in de Koninklijke-Prinsstraat 37-41 en de Keienveldstraat 48. Deze fabriek werd opgericht in 1850.

In 1903 werden de gebouwen van de pianofabriek overgenomen door Chocolaterie Antoine, die hoofdzakelijk suikerwaren produceerde, en werd het één enkele site.

In 1950 staakte de chocoladefabriek haar activiteiten en nam de Belgische Rijksdienst voor Grondbezit de site in beslag. Zij gebruikte het als opslagplaats voor schoolmateriaal. De gebouwen aan de Keienveldstraat werden verkocht en de belangrijkste toegang was via de Koninklijke-Prinsstraat 37.

In de tweede helft van de jaren 1990 werd de site omgevormd tot een van de eerste grote industriële lofts in het Brussels Gewest en werd ze in tal van boeken vermeld. Een Boheems volk bewoonde het terrein en gebouw C vormde de thuisbasis voor een van de eerste digitale co-working spaces, nog voor de internetzeepbel van het jaar 2000.